Club de lectura Laxeiro

  

 

novela moi dura que converte a lectura, en ocasións, en límite. A situación é ás veces irrespirable e sentimos a mesma sensación de afogamento que as protagonistas. Dez protagonistas sobre as que destacan dúas, polo que non é unha novela coral xa que a voz vana ter estas dúas mozas, que representan o sufrimento e a humillación á que se ven sometidas todas elas. Pero o carácter delas fará que destaquen. E tamén destacará o lado máis mesquiño do ser humano, a maldade por riba de todo, pero tamén a lealdade, o compañeirismo, a sororidade. E mesmo a necesidade da supervivencia. Sempre me chama a atención este factor, tan visible nos momentos máis nefastos da nosa historia. Sexa como sexa, queremos vivir. Esta será unha parte esencial do libro, a necesidade de sobrevivir.

Pero asemade, o que atopamos é o terror. A degración da muller, brutal. O nexo de unión entre todas elas é un suposto escándalo sexual, o que nos leva a preguntar en se ese é un delito... porque ameazan a homes poderosos. E iso significa que a muller sempre é culpable. Chama a atención a indeterminación das mulleres, porque iso lévanos a pensar que a escritora procuraba precisamente iso, facernos reflexionar que esas poden ser calquera, que a sociedade patriarcal castiga sempre á muller. Unha sociedade patriarcal que nos ten tan "ben" educadas que as propias mulleres tamén nos xulgamos. E esta é a outra parte fundamental da novela: as culpas e os delitos femininos. Os roles. A cosificación da muller e os estigmas que sobre nós caen.